Focus

Het is grappig, sinds ik met deze blog begonnen ben, lukt het me toch beter om te kijken naar mijn dagen in termen van voldoening. Terugkijkend: Wat gaf er vandaag voldoening? Dat had ik al eens eerder als oefening gedaan. Nu doe ik het ook om me te helpen focussen op mijn dagtaken en mijn altijd schier éindeloze lijst van dingen die ik zou willen doen op een dag: wat zal me de meeste voldoening geven?
Op die manier is zelfs de afwas weer wat interessanter, al zijn er natuurlijk wel wat grotere wensen ook.
Vandaag voldoening genoeg, tussen gejengel, was, stofzuigen, boodschappen en vieze luiers door:
-Koffie gedronken op school en een paar nieuwe moeders wat beter leren kennen.
-Heerlijk gelezen in voorleesboek over Sint Maarten en liedjes gezongen met jongste dochter.
-Ruimte kunnen bieden aan middelste dochter die wil knutselen met vriendinnetje. Hele tafel vol glitter en de    Sinterklaas-cd aan. En het is nog niet eens Sint Maarten!
-Eten niet geheel volgens planning, maar toch vroeg genoeg klaar. En alles op, want iedereen at met smaak!
-Heerlijke avond om te praten met mede-moeders.
Morgen weer een dag!

Passie!

Gisteren met mijn lief naar de Warmonderhof, waar hij een lezing gaf over het opstarten van een bedrijf en de persoonlijke valkuilen die je daar bij tegenkomt. Supergaaf om weer eens op de Warmonderhof te zijn, al kwamen we pas aan in het donker en konden we dus niets meekrijgen van de dingen op het land. Werd blij van het weerzien met oud-leraren, de geur buiten en binnen, de aanblik van al die dromers en zoekers, die van oudsher het grootste deel van de studenten vormen.

Het verhaal kende ik al, maar het was toch weer prachtig om het te horen, omdat mijn lief al zo lang er in slaagt om met veel passie en bevlogenheid zijn bedrijf te sturen, vorm te geven en te doen groeien. Dat vind ik mooi om van zo dicht bij mee te maken. Zat dus als trotse 'vrouw van' in de zaal!

Met Frens raakte ik in gesprek over het thema 'passie'. Over hoe essentieel het is om een vonk te voelen bij de dingen die je doet. En dat het soms zo leeg en duister in je leven kan zijn dat je geen lichtpuntje meer ziet. En als het dan werkelijk stil geworden is, er opeens weer een nieuwe ruimte zich blijkt te openen. Zo gaaf als je, terwijl je elkaar een jaar of 5 niet hebt gesproken, zo gemakkelijk in een gesprek raakt dat echte thema's raakt. Kijk, daar haal ik nou voldoening uit! 

Een mooie afsluiter, helemaal aansluitend bij het thema van mijn nieuwe blogje was de ontmoeting met Kamilla. Een persoon die durft te dromen en voor haar dromen durft te gaan en met veel enthousiasme (en wat slapeloze nachten af en toe) een bedrijf neer probeert te zetten. Het concept is idealistisch en gedurfd en toch heeft het echt potentie: kant-en-klare pakketjes in een tasje, met daarin lokale, biologisch geteelde groente, een recept die in een klein half uurtje te maken is en verder alle ingrediënten die je verder nog nodig hebt. Voor drukwerkende singles en setjes die wel gemak willen, maar ook zelf willen koken. En die bewuste keuze's willen maken ten aanzien van hun eten. En Kamilla maakt het hen daarbij heel gemakkelijk! Tot nu toe lukt het heel aardig. Wat mij betreft een geweldig concept, binnenkort moest ik maar weer eens met de trein en dan overstappen op Utrecht CS. Kijk maar eens op kamilla'skeuze!  

(Geen idee of ik een plaatje van haar site op mijn blogje mag zetten, maar ik doe het, want het is bedoeld als reclame voor haar piepjonge bedrijf. Wens je veel succes, Kamilla!)

Al met al een geslaagde avond en meteen inspiratie voor mijn blog. Kijk, zo kan het dus ook. En als afsluiter nog even in een donkere koeienstal ruiken aan de koeien, de stront en het persvoer en genieten van het geburp en gesnuif van die prachtige beesten.  Dat valt niet meteen onder voldoening, maar wel onder eenvoudig geluk.