zaterdag 20 september 2014
Dansen
Eigenlijk te moe om nog van huis te gaan. Niet echt zin ook. Toch gaan. Ik weet dat het me ook goed zal doen. Bovendien afgesproken met lieve vriendin.
5 Ritmes. Blije verrassing. 'Ah, gelukkig, we gaan raar dansen', zegt de vriendin en we trekken lachend onze schoenen uit.
Dansen. Gewoon bewegen.
Voelen waar mijn lijf wil gaan
en niet wil gaan.
Alles omarmen. Zachtjes wiegen.
Meegaan in de stroom.
Anderen ontmoeten.
Mijn kracht voelen,
mezelf in beweging zetten.
Overgave.
Toegeven aan de pijn en de vreugde,
het verlangen en de vervulling
van de impuls van binnenuit.
Vieren!
Delen in de vreugde,
lachen om pijn en onvermogen,
stralen en stromen.
Weer stil worden.
Een balans opmaken.
Omarmen, opnieuw,
terug bij hoe-wie-en wat ik nu ben.
Luister maar: Xavier Rudd, Follow the sun
Dank je wel, Marike en Dorine
donderdag 18 september 2014
Oogsten
Voldoening vinden zit 'm ook in 'het kunnen oogsten van de mooie dingen', zei iemand me vandaag. En ja, daar zit 'm vaak wel de kneep: ik ben zo druk met van alles wat moet en niet goed is, dat ik het niet meer zie.
Het is ook een rare wereld: terwijl de halve wereld in brand staat zowat, maken wij ons, in ons kikkerlandje, toch ook heel erg druk over 'hoe je overkomt en 'wat je presteert'. En hoe je dat dan vervolgens ook weer presenteert aan de wereld. Of misschien, als je denkt dat je niet bezig bent met vergelijken met anderen, dan zet je het op zijn minst af tegen je eigen verwachtingen en normen. Voldoet het wel aan hoe ik vind dat het moet zijn? We zijn zo kritisch!
En we hebben zoveel! Zoveel mensen worstelen met teveel spullen en te veel aanbod van wat er allemaal te doen en te beleven is. Terwijl je ook gewoon tijd wilt hebben om NIETS te doen. Gewoon te zijn. Nou, zulke tobberijen houden me dus aardig bezig, de laatste tijd!
Vandaag ontving ik een grappige combinatie post : een auto-reclame folder met de leus: "Geniet van Meer" en een nieuw exemplaar van het tijdschrift Genoeg, dat juist gaat over met Minder genieten.
De autofolder legde ik terzijde (te duur en geen nieuwe auto nodig) en ik besloot tot een kwartiertje in de zon lezen. Kinderen hadden drinken gehad en speelden lekker buiten, ik kon best even niet zorgen en 'nuttig' doen....Terwijl ik zat te lezen verscheen eerst dit briefje op de tafel:
Het is ook een rare wereld: terwijl de halve wereld in brand staat zowat, maken wij ons, in ons kikkerlandje, toch ook heel erg druk over 'hoe je overkomt en 'wat je presteert'. En hoe je dat dan vervolgens ook weer presenteert aan de wereld. Of misschien, als je denkt dat je niet bezig bent met vergelijken met anderen, dan zet je het op zijn minst af tegen je eigen verwachtingen en normen. Voldoet het wel aan hoe ik vind dat het moet zijn? We zijn zo kritisch!
En we hebben zoveel! Zoveel mensen worstelen met teveel spullen en te veel aanbod van wat er allemaal te doen en te beleven is. Terwijl je ook gewoon tijd wilt hebben om NIETS te doen. Gewoon te zijn. Nou, zulke tobberijen houden me dus aardig bezig, de laatste tijd!
Vandaag ontving ik een grappige combinatie post : een auto-reclame folder met de leus: "Geniet van Meer" en een nieuw exemplaar van het tijdschrift Genoeg, dat juist gaat over met Minder genieten.
De autofolder legde ik terzijde (te duur en geen nieuwe auto nodig) en ik besloot tot een kwartiertje in de zon lezen. Kinderen hadden drinken gehad en speelden lekker buiten, ik kon best even niet zorgen en 'nuttig' doen....Terwijl ik zat te lezen verscheen eerst dit briefje op de tafel:
Ik gaf een fruitbestelling door en de jongste spruit koos ook fruit .Gelukkig kan ze nog niet lezen, anders was het vast iets anders geworden ;) en even later kwam er dit:
En ik oogstte een dubbel cadeau: een heerlijk bordje fruit en twee blije kinderen!
Abonneren op:
Posts (Atom)